Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Καλό, δημιουργικό και ειρηνικό το νέο έτος!

Δεν πρόκειται για απλή ευχή αλλά για παλλαϊκή απαίτηση προς άπαντες τους πολιτικούς όλου του κόσμου.


Παρατήρησα στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας Κόσμος που κυκλοφόρησε σήμερα καταχωρημένα τα ευχετήρια μηνύματα του Νομάρχη Αχαΐας και του Δημάρχου Πατρέων, ενώ δίπλα ακριβώς στα παραπάνω μηνύματα φιγουράρει διαφήμηση ιδιαίτερα γρήγορης μοτοσυκλέτας.

Να πρόκειται άραγε για πλήρες συνειρμικών συμβολισμών απαντητικό μήνυμα της καλής εφημερίδας, η οποία άλλωστε διακρίνεται για το προχωρημένο της χιούμορ, προς τους δύο εκλεγμένους τοπικούς άρχοντες, σαν να τους λέει δηλαδή : «Άϊντε παιδιά, αρκετά μοχθήσατε για πάρτη μας. Και του χρόνου σπίτια σας...»;

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Το Σύνταγμα κι ο δήμαρχος

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΤΜΗΜΑ Δ'
Ακροτελεύτια διάταξη

ΑΡΘΡΟ 120

1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε' Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.

2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν Θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη Βία.


Αυτό φαντάζομαι πως ισχύει τόσο για τους δημοκράτες όσο και για τους Χρυσαυγίτες.

Τι λέτε κι εσείς, κε Δήμαρχε Πατρέων;

Κύριε Δήμαρχε Πατρέων, πάτε καλά;




Το χτεσινό βράδυ ξανάγιναν στο κέντρο της Πάτρας ταραχές με παιδιά που κατέβηκαν στους δρόμους για να κάνουν χαβαλέ, έτσι όπως το ζητά η ηλικία τους, το αίμα τους που βράζει και υπό την ψυχολογική επιρροή των ασυνείδητων καναλο-δημοσιογράφων, κυρίως της Αθήνας, που καιρό τώρα εξαγριώνουν τον κόσμο, φανατίζοντάς τον διαστρέφοντας έντεχνα τα γεγονότα, με επιστημονικά μελετημένο τρόπο, δίνοντας ασύμμετρη έμφαση στις λεπτομέρειες.

Π.χ. ο επικινδυνωδέστατος λαϊκιστής Παπαδάκης αιτιάται από το κανάλι του Αντέννα τους αγανακτισμένους μαγαζάτορες της Πατησίων επειδή έριξαν δυο μπουνιές σε ένα μετανάστη, που είχε συλληφθεί επ' αυτοφώρω να λεηλατεί σπασμένο κατάστημα, μειώνει τη σημασία του γεγονότος της ένοπλης επίθεσης των γύφτων στο Δημαρχείο στο Ζεφύρι, με πυροβόλα όπλα τονίζω, ενώ ταυτόχρονα επιτίθεται λάβρος κατά της αστυνομίας επειδή, λέει, κάποιος «Ζητάς» πυροβόλησε στον αέρα την ώρα που δεχόταν επίθεση με πέτρες, ενώ κάτι τέτοιο -όπως είπε ο ίδιος- πρέπει να γίνεται σε ειδικές περιπτώσεις. Όταν ερωτήθηκε από το γνωστό βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ, γνωστό και ως Μπουμπούκο, αν η κατάσταση που αντιμετώπιζε ο εν λόγω αστυνομικός ήταν όντως ειδική περίσταση, ο γνωστός κι ως Μπάρμπα-Γιώργος εξεμάνη όπου με με μια κρίση ελεγχόμενης υστερίας, αριστούργημα υποκριτικής τέχνης, κατάφερε να κάνει ακόμα και τον ίδιο τον Άδωνι να σωπάσει. Ταυτόχρονα όμως έκανε και κάτι πολύ χειρότερο. Παρουσίασε κάποια από εκείνες τις μάρτυρες χωρίς πρόσωπο -όπως ανέκαθεν συνηθίζουν να είναι οι καταδότες- για να δείξει τι λέτε; Ότι υπήρξε κάποτε ένας ειδικός φρουρός, ο οποίος αντιμετώπιζε πρόβλημα αλκοολισμού και μάλιστα είχε καταφύγει σε ομάδα βοηθείας αλκοολικών. Όταν του εξηγήθηκε αρμοδίως ότι πράγματι υπήρξε ένας τέτοιος άνθρωπος, ο οποίος μάλιστα αμέσως τέθηκε σε διαθεσιμότητα, στη συνέχεια αποτάχθηκε από το Σώμα και σήμερα δεν βρίσκεται πια στη ζωή, αντί μαζί με το Λιαρέλη να κλείσουν το ζήτημα συνέχισαν απτόητοι να αιτιώνται την αστυνομία επειδή δεν ελέγχει λέει τους αστυνομικούς.

Δηλαδή τι κάνουν οι άνθρωποι αυτοί; Την ώρα που η κοινωνία έχει απόλυτη ανάγκη να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να επέλθει κοινωνική γαλήνη, οι εγκληματίες της φαιάς προπαγάνδας συνεχίζουν να εξάπτουν τα πνεύματα και να συνδαυλίζουν τη φωτιά που άναψε η μάζα και της οποίας είναι, όπως προείπα, κύριοι υπαίτιοι οι ίδιοι και οι συνάδελφοί τους.

Κι αυτό σε τέτοιες στιγμές και τέτοιες συνθήκες.

Χτες το βράδυ λοιπόν στην οδό Κανακάρη, μεταξύ άλλων, βρέθηκαν καμιά πενηνταριά παιδιά. Σίγουρα δεν ήταν αναρχικοί ή «αντεξουσιαστές», όπως κατά κόρον, τους αποκαλούσαν οι παρουσιαστές των τριών Πατρινών καναλιών. Τι ήταν; Ήταν τα ίδια παιδιά που βλέπουμε κάθε Κυριακή στα γήπεδα, τα ίδια παιδιά που βλέπουμε στο σχόλασμα των σχολειών, τα ίδια παιδιά που αντικρύζουμε να βγαίνουν ομαδόν από τα φροντιστήρια, με την ίδια συμπεριφορά, με την ίδια φρασεολογία και το ίδιο παρουσιαστικό. Τα κοίταζα απ' το μπαλκόνι μου να πηγαίνουν και να έρχονται. Κανένα σύνθημα δεν φώναξαν, καμμία φωνή δεν σήκωσαν. Ναι, πέταξαν πέτρες. Κι όπως τους έβλεπα να τις κουβαλάν με το καροτσάκια του σουπερμάρκετ μου θύμισαν τότε που παιδιά βγαίναμε στους δρόμους και τα πάρκα -γιατί υπήρχαν ακόμη πάρκα- στη Νεάπολη της Αθήνας για να παίξουμε πετροπόλεμο, εκείνα τα χρόνια πριν τα αυτοκίνητα εκτοπίσουν τα παιδιά και τα φυλακίσουν σε κελιά τσιμεντένια, που ευφημιστικά ωνόμασαν «διαμερίσματα». Ζημιές στην Κανακάρη έγιναν λίγες σε αριθμό κι αυτές, απ' όσο με άφησαν τα δακρυγόνα να δω, από δυο τρία άτομα, που φαίνονταν να είναι διαφορετικά από το σύνολο των άλλων. Έπεσε και ένα μολότωφ σε ένα μπαλκόνι, όχι από πρόθεση του «ρίπτη» όμως. Αστοχία ήταν στην προσπάθεια του πιτσιρικά να την πετάξει όσο γινόταν μακρύτερα και φαινόταν ότι δεν έγινε επίτηδες. Δεν έσπασαν κανένα από τα αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα στο δρόμο, κι αντίθετα όταν ένας από τους οδηγούς θέλησε να απομακρύνη το δικό του άνοιξαν δρόμο και μάλιστα τον καθοδηγούσαν με νοήματα να περάσει.

Η επαναστατική διάθεση των νεαρών αυτών κόπηκε με το μαχαίρι όταν παρουσιάστηκε σχετικά μεγάλη ομάδα αντι-διαδηλωτών από την άλλη πλευρά. Ποιοί ήταν αυτοί; Κατά δήλωσή τους ήταν κάτοικοι της Πάτρας και των γύρω περιοχών, που τόσο τρομαγμένοι όσο και αγανακτισμένοι με τη διαπίστωση ότι όλη η χώρα καταστρέφεται, με την κυβέρνηση απούσα, την αστυνομία ανεπαρκή σε δύναμη και δέσμια των Ηρόστρατων πολιτικών προϊσταμένων της, την αξιωματική αντιπολίτευση σε χειμερία νάρκη και ουσιαστικά μόνο τον Σύριζα να δικαιολογεί και να ενθαρρύνει τους βανδάλους, αποφάσισαν να αμυνθούν εμπράκτως.

Αυτοί ήταν ο κύριος παράγοντας που αναχαίτισε τα πιτσιρίκια, που τους έδειξε ότι δεν ήταν ανεξέλεγκτα και χωρίς αντιστάσεις. Κι εκεί που κατάλαβαν ότι έρχεται η φάπα, άρχισαν να υποχωρούν από το ύψος της Νικολάου για να φτάσουν στην Αγία Σοφία.

Εδώ έρχεται να πάρει θέση το μυστήριο που θέλει να μωραίνει Ζευς ον βούλετ' απωλέσαι. Ο κος Δήμαρχος, ο οποίος εκ θέσεως έπρεπε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για την σωτήρια πρωτοβουλία των πολιτών του δήμου του, απεφάνθη ότι της αντιδιαδήλωσης αυτής ηγούντο «χρυσαυγίτες», και επομένως ως... δημοκράτης αισθάνηκε υποχρεωμένος να την καταδικάση.

Γι αυτό και το ερώτημα αναφύεται μοιραίο: «Δήμαρχε, πας καλά;» Σώθηκε η πόλη από καταστροφές μεγάλες κι εσύ ονομάζεις τους δημότες σου, που βοήθησαν την, ανεπαρκή άλλωστε σε αριθμό, δύναμη της αστυνομίας «χρυσαυγίτες»; Αποκαλείς δηλαδή τους δημότες σου φασίστες επειδή θέλησαν να προστατεύσουν τα μαγαζιά και τα σπίτια τους;

Αλλά έσετ' ήμαρ εκλογών και τότε θα τα ξαναπούμε κ. δήμαρχε, όταν θα σου θυμίσουμε ότι προτίμησες μια πόλη δηωμένη «δημοκρατικά» από μια πόλη προστατευμένη έστω κι από αυτούς που εσύ αποκαλείς «χρυσαυγίτες».

Και βέβαια δεν είμαι χρυσαυγίτης, δεν αισθάνομαι ιδιαίτερα φασίστας κι ούτε επίσης προτίθεται να πλέξω το εγκώμιο της Χρυσής Αυγής, όμως θέλω να σου πω ότι προτιμώ τους φασίστες από κάτι «δημοκράτες» σαν του λόγου σου, γιατί τους θεωρώ λιγότερο επικίνδυνους για τη δημοκρατία, την κοινωνία και τη δημόσια ασφάλεια.

Άντε τώρα, «δημοκράτη» μου εσύ, πιάσε τη σκούπα να καθαρίσεις κανα γυαλί, γιατί οι δημοκράτες σαν του λόγου σου έχετε συν τοις άλλοις κι ευαίσθητα πατουσάκια.


_____________
ΥΓ. Ρε ασυνείδητοι ψιλικατζήδες καναλάρχες της Πάτρας, τα κοριτσάκια βρήκατε να στείλετε να κάνουν επιτόπιο ρεπορτάζ στα γεγονότα; Δεν ντρέπεστε λιγάκι που βάλατε στον κίνδυνο του πετροπόλεμου και στη δοκιμασία των δακρυγόνων νέες κοπέλες;

Τα λυπήθηκε η ψυχή μου όπως τ' άκουγα να πνίγονται στο βήχα από τα χημικά που ανέπνεαν, πέρα από την τρομάρα που έκανε τη φωνή τους ν' ακούγεται λυγμός.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Ποιός μας σκοτώνει;

Ε, τώρα πια δεν χωρεί καμμία αμφιβολία.

Σε μια χώρα χωρίς κυβέρνηση, χωρίς οργάνωση, χωρίς ενσυνείδητους πολιτικούς και πολίτες χωρίς αυτοσεβασμό, είμαστε όλοι στο έλεος του κάθε προβληματικού είτε αυτός είναι ένστολος οπλοφόρος είτε μασκοφόρος πυρομανής.

Ζούμε στη χειρότερη δικτατορία που θα μπορούσε να επιβληθεί και το ακόμα χειρότερο είναι ότι αυτή τη δικτατορία την επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι άβουλοι, ασύνειδοι και μοιραίοι.

Το παιδί που πυροβολήθηκε είναι ο καθένας μας.

Ο φονιάς που πυροβόλησε είναι ο καθένας μας.

Οι επακόλουθες καταστροφές μαγαζιών αθώων και η καταδίκη σε ανεργία εκατοντάδων υπαλλήλων είναι έργο εμάς των ίδιων.

Και φυσικά εκείνοι που μας κυβερνούν δεν είναι αυτοφυείς. Είναι κάποιοι από εμάς και εκείνοι που τους ψήφισαν είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Έτσι κανείς μας δεν είναι αθώος του αίματους του παιδιού, γι αυτό ας μην κάνουμε ότι διαμαρτυρόμαστε για το μπάχαλο που δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι κάθε στιγμή, περιφρονώντας, προκαλώντας και δολοφονώντας εαυτούς και αλλήλους.

Σιωπή λοιπόν, όπως αρμόζει στην οδύνη.

Σιωπή, όπως αρμόζει στους ντροπιασμένους.

Σιωπή, όπως αρμόζει στους ενόχους.


Και μαύρο...

Όπως αρμόζει στο πένθος,

όπως αρμόζει στο χάος,

όπως αρμόζει στο καμμένο.



_____________
Επαμεινώνδας Κορκονέας, λέγεται ο φονιάς. Να θυμάστε τ’ όνομά του, που αποσιωπούν τα ΜΜΕ, και ας μείνει για πάντα μαύρο στη μνήμη μας κι αυτό.

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

Πιο χαμηλά, Σταύρο... πιό χαμηλά!..

Δεν πρόλαβαν να τον διαγράψουν και ο «ηρωικός» ρηξηκέλευθος κωλοτούμπας έσκυψε αμέσως και έγλυψε με μακροσκελή επιστολή ζητώντας με περισσή ταπεινότητα τη συγγνώμη του Προέδρου του. Δηλώνει δε ότι η παραίτησή του είναι στη διάθεση του κόμματος, αυτός ο ίδιος που όταν τον καλούσαν να παραιτηθεί έλεγε ότι δεν του το επιτρέπουν οι ψηφοφόροι του.

Κοιτάξτε ρε πατριώτες, που μας κυβερνούν άνθρωποι που βρίσκονται κάτω από το όριο της πνευματικής φτώχειας. Και μετά αναρωτιώμαστε γιατί πάμε κατά διαόλου και πως φτάσαμε στο σημείο να μας καρπαζώνει ακόμα κι ο Γκρουέφσκι.

Σάββατο χτες και ο Γιάννης Ξανθούλης από την εκπομπή του στο ΣΚΑΪ απεκάλεσε τον εν λόγω : «Βουλευτή μικρού μήκους».

Όμως τι μας φταίει κι αυτός ο κακομοίρης... Το ψωμάκι του βγάζει με όσο λιγότερο κουραστικό τρόπο γίνεται. Ας όψονται αυτοί που βάζουν στους εκλογικούς τους συνδυασμούς όποιον βρουν μπροστά τους.



Στο επόμενο: Ο άλλος «ρηξικέλευθος κήνσορας» ονόματι Μανώλης ή πως σπάει ο τσαμπουκάς στο... πιτς φυτίλι.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Ο κος Δαϊλάκης

Μόνο μια τεχνητή κρίση θα μπορούσε ενδεχομένως να απαλύνει τις εντυπώσεις που εμπνέει η μάλλον «ατυχής» διακυβέρνηση της χώρας. Οι Τούρκοι δεν έστερξαν να βοηθήσουν, όπως συνήθως συμβαίνει, αλλά ούτε και οι Σκοπιανοί δείχνουν καμμία προθυμία να βάλουν ένα χεράκι να το ξεπεράσουμε κι αυτό.

Και αίφνης ανέκυψε από το πουθενά κάποιος κος Δαϊλάκης και ο κόσμος έπαψε να μιλά -και φυσικά να σκέφτεται- το Βατοπέδιο, τα τεκμήρια, την ακρίβεια, τις διαπλοκές και έτερες φοροδιαφυγές δι υπερακτίων οδών, όπως και την αύξηση των διοδίων της Εθνικής οδού προς τον θάνατο ή -στη καλύτερη περίπτωση- τον ακρωτηριασμό.

«Ο κος Δαϊλάκης δεν ενήργησε εναντίον της κυβέρνησης αλλά υπέρ» είπε ο κος Σπύρος Καρατζαφέρης σήμερα το πρωί στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα».

Να τον ακούτε γιατί ο «μαίτρ» πάντα ήξερε τι έλεγε.

Καλημέρα Ελλάδα λοιπόν και μη χειρότερα !

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Τι γίνεται με το στρατόπεδο συγκέντρωσης;



Άντε τελειώνετε να το φτιάξετε μήπως νοιώσουμε κι εμείς λίγο Γερμανοί.

Δέκα μέρη έχουν προταθεί, και άκουσα ότι θα είναι σύγχρονων προδιαγραφών, με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, διπλά τείχη και θα προσληφθούν, λέει, δεκαπέντε ανθρωποφύλακες για να μην δραπετεύουν οι αιχμάλωτοι. Για εκπαιδευμένα σκυλιά, για ντόπερμαν, λυκόσκυλα και πιτμπουλ δεν άκουσα (να θυμηθώ να το συζητήσω δήθεν χαμηλόφωνα κι εμπιστευτικά στη Νικολάου, μπας και μπει κι αυτό στην ατζέντα). Σκεφτήτε μόνο τι θα πρέπει να είναι αυτοί οι φύλακες, που 15 μόνο νοματαίοι θα επιβάλλουν τη θέληση του «νόμου» σε 600 εξαγριωμένους έγκλειστους Αφγανούς και τι ένστικτα θα πρέπει να έχουν. Οπως τους φαντάζομαι ο Σβαρτζενέγκερ θα πρέπει να μοιάζει μπροστά στο καθένα τους όπως ένα χαρούμενο καραγκιοζάκι μπροστά στο Χίτλερ. Όπως ο «θυρωρός της νύχτας» που σκότωσε εν ψυχρώ το παιδάκι στη Μύκονο και βάλε, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να γλυτώσουμε εν μέρει από τους Αφγανούς, αλλά μετά θα έχουμε να κάνουμε μ' αυτούς, που θα δρούν και με την κάλυψη της στολής κι άντε συ να τους μαζέψεις.

Δεν συγκράτησα το όνομα και την ιδιότητα ενός κυρίου που είδα στην τηλεόραση να διευκρινίζει ότι κάθε Αφγανός που θα γίνεται αντιληπτός εκτός του στρατοπέδου συγκεντρώσεως (καταυλισμό τον ονομάζουν, μάλλον κατ' ευφημισμό) θα συλλαμβάνεται λέει (από ποιούς;) και θα οδηγείται στον εισαγγελέα. Τώρα τι κατηγορία θα του απαγγείλει ο εισαγγελέας σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, αυτό δεν θα μπορούμε να το υποθέσουμε, αφού δεν μας διακρίνει η υπερβατική νόηση (= καφενόβια λογική) του εν λόγω κυρίου. Ούτε βέβαια μάθαμε με ποιά κατά νόμο κατηγορία θα συλληφθούν οι 600 Αφγανοί προκειμένου να εγκλεισθούν στο καθ' ημάς Γκουαντάναμο.

Βέβαια στην Ελλάδα ζούμε, με τη συνήθη αποτελεσματικότητα των αρμοδίων υπηρεσιών, και αυτό δρα υπέρ των Αφγανών και της συμπαθούς τάξεως των προοδευτικών υπερασπιστών τους. Έχουμε βλέπετε και το σύνηθες πρόβλημα της άρνησης των κατοίκων των δέκα προταθεισών περιοχών να συναινέσουν να δημιουργηθή το ανθρωπόκλουβο στα λημέρια τους, όπως συμβαίνει και αλλού με τις μονάδες ΟΚΑΝΑ, τη Στροφή και το κέντρο περίθαλψης ασθενών από AIDS, που για τους ίδιους λόγους δεν έγινε ποτέ. Μη γελαστήτε όμως και πήτε ότι πρόκειται για ρατσιστικές αντιδράσεις. Όλη η γη γνωρίζει ότι οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές ή ξενόφοβοι. Απλώς είμαστε νοικοκυραίοι ανθρώποι που φροντίζουμε να μην ταράσσονται οι κύκλοι της καθημερινής μας κατρακύλας στη παρακμή της δεκαρολογίας.

Μας ενοχλεί η παρουσία των Αφγανών γιατί είναι ρακένδυτοι, εξαθλιωμένοι κι αυτό τους κάνει εξαγριωμένους. Μήπως όμως δεν είναι πιο επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια το... βλαστάρι του «νοικοκύρη», εκείνου που φοβάται τους Αφγανούς, το οποίο βλαστάρι τύφλα στο μεθύσι από τα ξύδια οδηγεί κτηνωδώς βάζοντας σε κίνδυνο όλους τους γύρω;

Όπως κι αν έχει το πράγμα, οι βροχές ήρθανε και κάπου χίλιοι άνθρωποι, σαν κι εσάς κι εμένα, μόνο που το δέρμα τους είναι λίγο σκουρότερο απ' το δικό μας, θα κοιμούνται στο βρεμμένο χώμα, χωρίς άλλο σκέπασμα από εκείνο της περιφρόνησής μας.

Τους αξίζει όμως γιατί αυτοί πεινάνε κι εμείς είμαστε χορτάτοι.

Αυτοί είναι μακριά απ' τα σπίτια τους, παρασυρμένοι από το τσουνάμι μιας μάταιης ελπίδας ότι θα βρεθούν σε πιό ανθρώπινες κοινωνίες απ' τη δική τους που μαστίζει η τρομοκρατία των ταλιμπάνων, ενώ εμείς μένουμε σε σπίτια άνετα που τα χτίσαμε πριν από μια δεκαετία εκμεταλλευόμενοι τον ιδρώτα των επίσης περιφρονητέων Αλβανών.

Τους αξίζει γιατί γυρεύουν ανθρώπινες συνθήκες ζωής και ψωμί, ενώ εμείς τις έχουμε και γκρινιάζουμε για το περίσσιο.

Τους αξίζει η περιφρόνησή μας γιατί αυτοί είναι βάρβαροι μουσουλμάνοι, ενώ εμείς είμαστε πολιτισμένοι χριστιανοί ορθόδοξοι, όπως ο Εφραίμ.

Όπως ο Εφραίμ...